Eerste werkdagen!
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Danielle
08 Juli 2010 | Frankrijk, Montévrain
Woensdag was dan eindelijk mijn eerste werkdag. Ik was behoorlijk nerveus, maar het ging eigenlijk best goed! Ik heb lang genoeg in een supermarkt gewerkt om te weten hoe een kassa werkt en hoe je geld teruggeeft, dat scheelt echt. Maar ik sta in een hele grote winkel (zeven kassa’s, waarvan één buiten) met oneindig veel spullen. Die spullen hebben allemaal een naam in het Frans en zijn er in allerlei varianten (jongen/meisje, kleur, maat, volwassene/kind). Al die varianten zijn nog niet genoeg, want steeds zijn er vragen of we product x ook in vorm y hebben. Andere veel voorkomende vraag is waar product z te vinden is. Over het algemeen heb ik geen flauw idee welke producten worden genoemd, laat staan dat ik weet waar ze liggen en in welke varianten we ze hebben. Dat is dus nog… lastig. Vooral om dat uit te leggen in het Frans, ai. Ik begrijp het Frans wel aardig, het gaat echt met sprongen vooruit, maar het praten is gewoon heel lastig. Wel grappig is dat ik merk dat ik moe begin te worden aan het einde van de dag, want ’s ochtends is mijn Frans veel beter. :) Om het te verbeteren heb ik een Frans boek gekocht. Het lezen gaat nu nog moeizaam (ik moet veel woorden opzoeken om het écht te begrijpen) maar dat is wel een leuke manier om mijn woordenschat te vergroten!
Ik had eigenlijk maar één vervelende klant op deze dag. We werken met touchscreen-kassa’s en ik was per ongeluk tegen de 50 euro aangekomen , terwijl de klant me 20 euro had gegeven. Toen bleef deze niet-zo-heel-erg charmante Spaanse mevrouw volhouden dat ze me 50 euro gaf… Twee teamleiders moesten erbij komen om m’n hele kassa na te tellen. Natuurlijk had ik uiteindelijk gelijk (ik ben niet gek, ze wilde gewoon 30 euro verdienen) maar het was een pijnlijke ervaring. Aan het einde van de dag klopte m’n kassa precies, daar was ik wel blij mee! Al met al is m’n eerste dag echt heel erg meegevallen.
Dag twee was vandaag, het is vandaag hier prachtig weer. Meer dan 30 graden, echt warm. Ik heb twee uur buiten gewerkt en dat was dus geen pretje. Ik heb de ‘carts’ geopend, dat zijn twee wagens met allerlei spullen die een stukje buiten onze winkel staan. Regelmatig liep ik echt vol in de zon, pfff… dan is het hier toch wel een klein beetje afzien. We hebben vandaag heel veel hoeden verkocht, de bezoekers hebben duidelijk last van de warmte. Verder hebben we ook een kassa buiten waar ik een uur mocht staan, in dat uur heb ik bijna alleen maar gekoelde flesjes drinken verkocht. Mensen gaan met deze temperaturen niet in de zon staan winkelen, ze gingen allemaal naar binnen. Een rustig uurtje dus, maar ik was blij dat ik weer een kassa binnen kreeg toebedeeld! We wisselen namelijk elk uur van plek, om het een beetje afwisselend te houden. Zo leer ik ook snel de hele winkel kennen. In de winkel is het qua temperatuur goed uit te houden. Positief punt van deze warmte: onze warme koeien-gilets mogen uit. Jeuj!
Samengevat: tot nu toe bevalt het nog steeds goed, ik heb m’n eerste dagen overleefd en m’n Frans wordt steeds beter.
Andere losse weetjes:
- Ik ben doodop als ik thuis kom. Het is echt ontzettend intensief om de hele dag Frans te praten.
- De Nederlandse castmembers die ik kende van Themepark kom ik regelmatig tegen hier, dat is heel leuk!
- Het is echt raar om backstage de wagens voor de parade te zien, en dat Mickey en Minnie dan zonder hoofd ernaast staan.
- We hebben allemaal een kluisje voor onze kleding, want we moeten dus helemaal omkleden voordat we aan de slag gaan. Ik kan na drie dagen eindelijk m’n kluisje in één keer openen. Daar schijnen overigens alle nieuwe castmembers problemen mee te hebben.
- Het eten is backstage bizar goedkoop. Ik heb een warme maaltijd voor 2 à 3 euro.
- Magnums kosten maar € 1,35, dat had ik beter niet kunnen ontdekken. :)
- Mijn collega’s zijn heel aardig! Ze wilden vandaag Nederlands van me leren maar ze zijn echt heel erg slecht in ‘goedemorgen’. Dat krijgen ze echt niet uitgesproken, heel grappig.
- Na heel, heel, heel veel gedoe is het me gelukt om zondag een stukje van de finale te kunnen zien. Ik zou moeten werken tot 01.30 uur, maar ik heb zo kunnen ruilen dat ik om 21.22 uur vrij ben. Als ik m’n pauze niet invul dan mag ik rond 21 uur waarschijnlijk weg… waardoor ik in ieder geval de tweede helft kan zien. Woehoe!
Tot zover maar weer! Morgen heb ik eindelijk een dag vrij, we wilden naar Parijs maar daar is het eigenlijk te warm voor. Ik denk dat we ’s ochtends gaan slapen, ’s middags een zwembad gaan zoeken en ’s avonds het park in gaan. Ben wel toe aan een dagje bijkomen!
-
08 Juli 2010 - 19:54
Yvonne:
Och ja, die kluisjes. Helemaal naar links, dan naar rechts, en dan beginnen.. draai draai draai.. godver.. hij klikt niet. Daar heb ik toch vaak iemand bij moeten roepen :D
Leuk om zo te lezen, heel herkenbaar allemaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley