Time flies!

Ik wilde bijna dit verhaal beginnen met dat de tijd zo snel gaat, maar zo begin ik volgens mij elke keer. Toch is het echt zo! Het lijkt nog maar twee dagen geleden dat ik halverwege was en een week geleden dat ik mijn training kreeg, maar opeens hoef ik nog maar twee weken te werken. Het goede nieuws is dat ik nog wel drie weekenden voor de boeg heb! De afgelopen week was wel een hele leuke werkweek. Ik zal dit keer wat meer in detail vertellen over mijn dagelijkse leventje in de winkel.

Zondag begon ik ‘zoals gewoonlijk’ pas om 17.30 uur, dan werk ik door tot half twee de volgende ochtend. Deze shift heet de ‘closing’, ja Disney heeft allemaal hippe Engelse termen die vervolgens met een enorm Frans accent worden uitgesproken. Onze winkel gaat om 23 uur dicht en daarna vullen we de winkel. Bij Disney zou je verwachten dat dat heel geavanceerd gaat, maar nee: iedereen krijgt een bepaalde sector toegewezen (ik doe meestal maison (glazen etc), maar je kunt bijvoorbeeld ook media (pennen etc), candy (lolly’s), jouets (pistolen) of peluche (knuffels) doen. Daar ga je domweg kijken wat er aangevuld kan worden, wat je op een briefje schrijft. Vervolgens zoek je dat op in de ‘stock’ (het magazijn), indien nodig plaats je een ‘tag’ (anti-diefstal beveiliging) op het product en leg je het in de winkel. Best suf, maar het leuke aan de closing is dat je met z’n allen tegelijk een pauze neemt en ook regelmatig met drie man tegelijk spullen staat te taggen. Sociaal contact dus met collega’s, en dat is overleg alleen mogelijk in de lunch die je meestal met maar één of twee collega’s hebt. De closing doen we echter met een man of acht. Het is altijd haasten om op tijd klaar te zijn. Deze zondag lukte dat niet, we waren pas rond kwart voor twee klaar. Dat betekent voor mij lang wachten op de bus, want de bus (de laatste) gaat pas iets na half 3. Gelukkig was een collega zo lief om me even thuis af te zetten!

Maandag had ik weer closing. Helemaal niet erg, want Charlie was vrij maandag en dus konden we eindelijk samen iets gaan doen! We zijn naar de Studio’s geweest en hebben ons maar over onze wachtrij-haat gezet: we zijn Crush’s Coaster gaan doen. Na anderhalve maand in Disney kon ik die nog niet van m’n lijstje afstrepen, omdat er altijd een rij van minstens drie kwartier staat. Maar ik moet toegeven dat het wachten niet voor niets was: het is een super leuke achtbaan! En wat is het toch fijn om vlak voordat je gaat werken even wakker te worden in een achtbaan. :)

Dinsdag en woensdag werkte ik bij Big Thunder Mountain in het foto-verkoop-hokje. Hetzelfde kostuum en deels dezelfde collega’s als in de winkel. De meeste winkelmedewerkers worden ook regelmatig een dagje hier ingeroosterd. Ik vond het een welkome afwisseling. Het is lastig om het te vergelijken met de shop: het is veel rustiger, maar daardoor heb je meer tijd om een praatje te maken met klanten en met collega’s. In de winkel heb ik wel meer Nederlandse klanten, dat komt vast door de prijzen: 12 euro voor een foto zonder lijstje, 15 euro in een frame (20 euro voor twee foto’s in frame), 16 euro voor een foto in een mug… Daar zijn Nederlanders te zuinig voor. Veel andere toeristen duidelijk niet. :) Bijzonder aan deze twee dagen was trouwens dat BTM het de hele dag deed. De laatste weken laat de betrouwbaarheid van de achtbaan nogal te wensen over, bijna elke dag is hij wel voor korte (20 minuten) of langere (3 uur) tijd ‘101’: de Disney-term voor kapot. Dat hij het twee hele dagen op rij volhield zonder storing was redelijk uniek, haha!

Woensdagavond ben ik met een hele groep collega’s uit ons hotel naar Toy Story 3 geweest. Disney had speciale castmemberavonden georganiseerd. We zagen de film dus in Cinemagique, tof hoor! Het was ook heerlijk om dit met mijn vrienden hier te doen, even een onderbreking van het werkritme en het leek even gewoon op thuis: leuke dingen doen met vrienden. De film was ook nog eens heel erg tof en goed te volgen in het Frans!

Donderdag was alweer de laatste werkdag van deze week. Weinig spannends, maar ik had gewoon een leuke dag in de shop. Veel leuke, gezellige klanten en lol met collega’s. Waren alle dagen maar zo! :) De dag was ook al goed begonnen; rond 9 uur ’s ochtends stond ik boos bij de receptie. Toegezegd is dat ons appartement elke twee weken wordt schoongemaakt en dat we dan ook nieuw bedlinnen krijgen. Dat die schoonmaak achterwege blijft is niet zo erg, dat kunnen we zelf wel. Sterker nog: ik denk dat we het zelf beter kunnen want ons appartement is echt brandschoon! Maar dat bedlinnen is wel vervelend, want dat krijgen we dus ook niet. Half juli zijn we er al een aantal keer achteraan geweest en toen kwamen ze uiteindelijk nieuwe brengen, maar sindsdien kwam er niets. Vier keer vragen om nieuwe ‘bed sheets’ of ‘linge du lit’ had ook niets opgeleverd. Ik vraag me echt af wat ze doen met al die briefjes bij de receptie met onze namen en kamernummers… Maar goed, voor mij was de maat vol dus ik heb ’s ochtends vroeg stennis lopen schoppen bij de receptie. Uiteindelijk hielp het dreigement ‘vandaag wil ik het, anders ga ik het morgen melden bij Disney’ blijkbaar want toen werd opeens de manager opgetrommeld. Die wilde me wijsmaken dat ons appartement toch écht werd schoongemaakt en dat we schone spullen hadden gekregen, zucht… Nog een keer boos worden zorgde ervoor dat ik bij thuiskomst m’n bed opnieuw kon opmaken, woehoe! Ja, na anderhalve maand word je blij van kleine dingen als schone lakens. :) Het klinkt zo leuk, wonen in een hotel, maar dit soort dingen zijn wel vervelend.

Maar ach, misschien is dat gewoon een van de dingen die typisch zijn voor Frankrijk. Er zijn veel meer verschillen met Nederland. Zo werken we hier altijd staand achter de kassa. Dat zou in Nederland niet eens mogen (ik kan me rechtszaken herinneren tegen Aldi die geen stoelen wilde aanschaffen voor hun personeel), maar in Disney mag je alleen zitten als je gehandicapt bent. Gelukkig staan bij BTM wel twee krukken, maar toch… Wel raar. Positief is dan weer dat we elk uur rouleren van positie. Er zijn zes kassa’s in de winkel, één kassa direct erbuiten en een kassa bij de ‘kart’. Daarnaast zijn er een aantal andere functies: ‘floor’ (bijvullen van de winkel, kan ook bestaan uit het eindeloos taggen van bijvoorbeeld cowboyhoeden), ‘vente’ (rondlopen door de winkel om klanten te begroeten, te helpen, de kleedkamer te openen en om mandjes uit te delen) en ‘tour de caisse’ (de kassa’s bij langs gaan om de verwijderde tags en kleerhangers te verzamelen). Op ‘floor’ bestaan ook nog de variaties ‘floor 7’ (bijvullen van de spullen direct buiten de winkel, de kassa daar is kassa nummer 7) en ‘floor kart’ (bijvullen van de kart). De eerste dag duizelde het me echt van alle nieuwe termen! Donderdag gebeurde er iets wat volgens mij ook typisch was voor Disney: vlak naast de kart was een tas gevonden aan de rand van een bosje. Waarschijnlijk vergeten door een gast, maar het zekere voor het onzekere werd genomen en dus werd een security-gast opgetrommeld met een hond die ging checken of het geen bom was. :D

Vandaag was ik eindelijk vrij. Ik was moe… Zo moe, dat ik besloot om eerst lekker uit te slapen en daarna met Charlie naar het park te gaan. Ik wilde vandaag naar Parijs, maar dat heb ik een dagje uitgesteld. Vandaag was immers de laatste kans voor castmembers om Toy Story Playland uit te testen. In dit nieuwe deel van de Studio’s staan drie attracties, en deze gaan volgende week pas open voor het normale publiek. Leuk hoor, castmember zijn! Wij konden al drie dagen een kijkje nemen. Super leuk om te doen en er staan leuke attracties! Nadat we ook nog even de Tower of Terror hebben gedaan, ben ik boodschappen gaan doen en lekker naar huis gegaan. Een dagje rust en zo goed als niets doen is geen overbodig luxe. :)
Morgen ga ik wel naar Parijs! Wat ik precies ga doen is nog een verrassing. Mijn wishlist bestaat nog uit de volgende dingen:
- Fietsen op de Champs Elysees (op zich niet zo heel spannend maar het lijkt me gewoon tof om te kunnen zeggen dat ik dat gedaan heb)
- Invalides, met de tombe van Napoleon (eigenlijk alleen omdat het volgens Szilvi echt heel suf is en best tegenvalt, dat wil ik toch met eigen ogen zien)
- Misschien nog weer naar het Louvre om toch wat meer van het gebouw te zien.
Mijn to do list is dus heerlijk kort! Ik zie Sylvain morgen ook weer en vorig weekend vertelde hij dat hij nog naar de IKEA wilde, dus misschien zit ik morgen wel in de IKEA in Parijs. :D Het kan nog alle kanten op!