Traditions jour deux!

Vandaag was al weer de tweede dag hier. Nu ik dit schrijf, heb ik het gevoel dat ik hier al twee weken ben! De tijd vliegt voorbij. Vanochtend stonden we om 8 uur al weer in de hal van het hotel, rond half negen moesten we ons namelijk melden in een van de vele backstage gebouwen van Disney. Het backstage-gebied is echt enorm! We hadden geluk, dit keer moesten we naar het ‘Baloo’-gebouw en dat is op een kwartiertje lopen vanaf ons hotel. Het weer was ook beter dan gisteren!

Vandaag kregen we al onze informatie van Stephane, een andere castmember dus dan gisteren. Ik vond Cecile iets leuker (iets meer ADHD, heel grappig). We kregen nu meer praktische informatie, bijvoorbeeld over het personeelsrestaurant en de kleding. Ik heb echt het lelijkste pakje uit heel Disney. Oké, op de parkeerwachten na, want die hebben een raar blauw geel geblokt pak: alleen leuk als je uit Zweden komt. Mijn kostuum bestaat uit een witte bloes (je weet wel, vormloos en de knoopjes moeten helemaal tot boven dicht), een ‘jupe’ (een hoogwater broek met wijd uitlopende pijpen waardoor het op een rok lijkt) en een groen vlinderstrikje. Dat is allemaal niet zo erg, en het groene vestje dat er bij zit voor als het koud is, is zelfs best charmant. We hebben echter ook nog een wit gilet met daarop zwarte vlekken. Juist, een koeienmotief! Gelukkig ben ik niet de enige, ook James uit m’n trainingsgroep, met wie ik toch al veel optrok, mag dit prachtige pak aan want hij werkt op dezelfde plek. We hebben besloten het maar gewoon te zien als een outfit voor een verkleedfeest met een dressCOWde. :)

We konden na al deze informatie en het passen van de kostuums voor het eerst lunchen in het personeelsrestaurant, dat is best prima! Het eten is goedkoop en het smaakte goed. Het grappige is dat dit restaurant naast de enorme kledingrekken zit, dus allerlei castmembers in de meest toffe outfits komen voorbij. Ik ben daar vandaag al twee van de vier (?) castmembers die ik ken via Themepark.nl tegengekomen, het was tof om even Nederlands te praten met Bob en Aaron. De rest van de dag klets ik nog steeds in het Engels en –vandaag iets meer- Frans. Met Katri (het Finse meisje) en Charlie (mijn Britse kamergenote) probeer ik ook Frans te spreken, maar het gebeurt vaak al snel dat een van ons (oké, meestal ik) toch even overschakelt op Engels. Veel gemakkelijker en sneller.

Na het eten gingen we onder leiding van Stephane even de parken in. Hij vertelde van alles, bijvoorbeeld de indeling van het park (de Studio’s bestaan bijvoorbeeld uit front lot, backlot, production courtyard en toon studio’s), verhalen over de attracties (per attractie in Fantasyland vertellen op welk verhaal het gebaseerd is, wie dat verhaal heeft geschreven en waar diegene vandaan komt) en natuurlijk werden we ook gewezen op de ‘guest services’ want we moeten de gasten wel kunnen doorsturen naar de eerste hulp of weten wat we doen met een kind dat z’n ouders kwijt is. Het was wel heel erg leuk, maar het werd ook steeds warmer en ik werd steeds vermoeider van het staan, lopen en vooral het Frans luisteren. Gelukkig zat het er na 2 uur (!) op, toen werden we naar onze werkplek gestuurd.

Ik werk dus in Frontierland, daar blijkt maar één winkel te zijn. Dat is wel een behoorlijk grote winkel, er wordt van alles verkocht. Pistolen (jeuj, Frontierland heeft een Western-thema), heel veel knuffels, lelijke Goofy-petten, natuurlijk jurkjes ‘pour les petites filles’, maar ook sieraden, hondenkleding, babykleding, cowboylaarzen en heel veel glazen, kladblokken en pennen. James en ik kregen een rondleiding door de winkel van onze Teamleader en hebben ons voorgesteld aan een aantal collega’s. Best tof! Ik denk dat ik het werk op zich wel kan, maar het probleem worden de vragen van gasten. Ik weet lang niet altijd het antwoord (ehm, is dit hondenspeeltje er ook in het roze of alleen in het blauw?) maar vooral versta ik meestal de vraag niet.

Mijn training zit er overigens nog niet op, morgenochtend mogen we weer gezellig met onze groep ons melden voor iets over veiligheid. Ik denk dat ik morgen dus weer wordt opgeleid tot BHV’er. Morgenmiddag hebben we ook training maar ik heb even gemist waar het dan over gaat. Overmorgen krijg ik de hele dag kassatraining. Bij de Nettorama duurt dat 20 minuten en dan ga je gewoon aan het werk. Die 20 minuten zijn het volledige inwerktraject in Nederland, maar hier duurt het een volle dag. Woensdag is dus pas mijn eerste werkdag! De komende week ben ik alleen op vrijdag een dagje vrij, dan ga ik waarschijnlijk met Katri en Charlie naar Parijs, want zij zijn dan ook vrij. Misschien dat er nog wel meer mensen mee gaan, het is erg gezellig hier en ik spreek met mensen uit heel Europa.

Tien uur nadat we vanmorgen de deur uit waren gegaan, waren we weer thuis. Pff, toch wel weer een lange dag. Ik was dan ook behoorlijk uitgeput. Vanavond heb ik daarom niet meer gedaan dan tv kijken (da’s tenslotte goed voor m’n Frans), eten (pannenkoeken met spek, hoe gezond….), internetten en lezen. Saai maar het kost weinig energie en dat was precies de bedoeling!