4 t/m 10 augustus: de Spelen zijn begonnen!

Zo, een week geen update, want wat is er veel gebeurd in de afgelopen week! Met een van m’n collega’s ben ik naar de suikerbroodberg geweest. Een prachtig uitzicht over Rio, aapjes gekeken, super leuk. Maar vooral zijn de Spelen begonnen en is ons huis nu echt open. En wat is het gaaf!

Om maar met de Spelen te beginnen. Ik heb zelf als eerste gekeken bij de wegrace van het wielrennen, zowel de dames als de heren. De start en finish lagen vlakbij ons hotel op de Copacabana. Natuurlijk heb ik de renners voorbij zien flitsen, maar de zone achter de finish was interessanter. Daar zag ik van tevoren en na de finish allerlei wielrenners. Tom Dumoulin zag er ellendig uit na de finish zaterdag, terwijl de dames de volgende ochtend voor de start juist heel fris en ontspannen waren en relaxed nog een interview gaven.

Maandag had ik helemaal een vol programma: ’s ochtends was ik bij het roeien en ’s middags bij het zeilen. Roeien was tof; ik heb Grace de finales zien bereiken en de Nederlanders deden het ook prima. Gezellig ook op de tribunes, veel Nederlanders, en door een groot scherm was het goed te volgen voor een buitenstaander als ik. Het blijft bijzonder dat ik nu opeens bij sporten ben die je normaal alleen maar op tv ziet. Ook bijzonder: na 2,5 jaar Jules weer eens zien. Erg leuk!

’s Middags bij het zeilen was het weer heel anders. Het kwam eigenlijk neer op zon, zee, strand, met wat bootjes in de verte. Vanaf de kant was het nauwelijks te volgen. Er waren drie races tegelijk aan de gang, er werd er maar één uitgezonden op het scherm. Gelukkig stond ik bij de familie van Lilian de Geus, een van de deelneemsters. Zij hadden verrekijkers en verstand van de sport, dus dat hielp! Ondanks dat er een groot deel van de tijd maar weinig te zien was, was dit toch een heerlijke middag. De sfeer was super, heel relaxed, en het was gewoon een fijn middagje op het strand.

Nu denken jullie misschien: hoe kan het dat je al die wedstrijden ziet, je bent er toch om te werken? Dat klopt! Ik heb tot nu toe bijna alleen maar avondshifts gehad. Ik begin dan om 17.30 uur en werk tot half twee ’s nachts. Net als in Nederland moet ik dus ook de wekker zetten om op tijd de sportwedstrijden te kunnen zien. ;-) Dat is een nadeel, maar een voordeel is dat ik overdag wel vrij ben. Wat ik doe als ik aan het werk ben in het HHH? Bij onze balies/cashpoints kunnen bezoekers pasjes opladen om in het huis mee te betalen. Muntjesverkoop 2.0, zo zou je het kunnen noemen. Wij zetten het geld op de pasjes en rekenen af met de bezoekers. Niet al te ingewikkeld, en het biedt genoeg kans om gezellig een praatje met bezoekers te maken, zeker als het wat rustiger is. De afgelopen dagen waren niet super druk, dus daar was alle gelegenheid voor. Daarnaast doen we ook veel administratie (omzetrapporten, declaraties verwerken, kas opmaken), maar dat doe ik zelf niet iedere dag. Natuurlijk heb ik van achter ons cashpoint al aardig wat BN’ers en sporters gezien, Yuri van Gelder heb ik overigens wel gemist.
Zondagavond hebben we nog een mooi feestje gehad met de crew: na sluitingstijd hadden wij de Medal Celebration Hall voor onszelf. Typhoon opende de nacht, en gaf het stokje door aan The Flexican. Heel erg tof! En maandag zat ik dus met kleine oogjes op de sporttribune.

Gisteravond was ik vrij, voor het eerst, en dat was goed getimed: we hadden onze eerste huldiging! Echt het hoogtepunt van mijn tijd in het HHH tot nu toe. Kippenvel om Anicka van Emden te zien genieten van een uitzinnig publiek en haar hartstochtelijk toe te juichen. Heel erg gaaf om mee te maken! Van Velzen maakte er ook een mooi feest van. En vanavond mogen we weer, om de wielrenners toe te juichen! Dan ben ik weer aan het werk, maar ik hoop er wel iets van mee te krijgen. Het zou goed kunnen zijn dat ik word ingezet om de ‘legendary lane’ af te schermen. Dan zou ik dus zowaar even in beeld kunnen zijn. We zullen zien!