Het zit erop!

Op het moment van schrijven (eerder vandaag dus) zit ik in de trein terug. Het zit erop! En eerlijk gezegd ben ik wel blij dat ik naar huis ga. Ik heb een super tijd gehad, maar twee weken is in de winter lang zat en ik kijk uit naar m’n eigen huis met m’n eigen bed. De laatste dagen ben ik gelukkig weer goed doorgekomen.

De afgelopen dagen heb ik nog hard gewerkt. Dinsdag en woensdag in de ‘mid’ shift van half twee tot half tien, donderdag laatste keer ‘closing’ tot half één ’s nachts. Daarna afscheid genomen van Saïd, de beste manager die ik denk ik ooit heb gehad. Ontzettend lieve grappige man die er is voor z’n personeel en die niet te beroerd is om zelf ook heel hard mee te werken.

Vrijdag was mijn allerlaatste werkdag. Dit keer niet in de winkel, maar in de fotoshop van Big Thunder Mountain. Super leuke dag gehad! Ik had verwacht dat het hartstikke rustig zou zijn en dat we weinig te doen zouden hebben, maar dat viel mee. Het park was bomvol en dus kwamen er nog best wat mensen een foto kopen. Ik had ook super leuke collega’s dus het uurtje dat de achtbaan dicht was (technische problemen, hoe kan het ook anders) vloog ook voorbij. Je kon gewoon aan de stemming merken dat het oudjaarsdag was, het was allemaal wat losser dan normaal. In de winkel was het ook hartstikke gezellig, daar was heel veel eten en dus werden we op onze break naar het magazijn gestuurd om daar flink te gaan snoepen. Voor ik het wist was het 23 uur en kon ik me gaan omkleden. Niet zo erg want ons winterkostuum is ook niet bepaald charmant. Voor degenen die het nog niet gezien hebben: het is hetzelfde als in de zomer (koeiengilet, witte bloes, hoogwaterbroek met extreem wijde pijpen waardoor het een rok lijkt) maar dan met een groen omavestje en een enorm lelijke vormeloze groenbruine jas eroverheen. Doe mij dan toch maar die zomeroutfit, haha!

Ik had afgesproken met andere Nederlandse castmembers om samen het vuurwerk te gaan bekijken. De hele mainstreet stond al vol met mensen, echt bizar! Gelukkig kon ik ze toch snel vinden. Het was reuze gezellig, het vuurwerk was ongeveer wat ik er van verwacht had (niet veel dus) maar het was wel bijzonder om het eens in Disney te zien. Natuurlijk is elke vuurwerkshow ook mooi met het kasteel ervoor, haha! Ik vond het heel vreemd om mensen die ik amper ken (sommige had ik een kwartier ervoor ontmoet) als eerste een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Gelukkig stonden we nog in een pretpark en konden we via de backstage snel naar de Studio’s. Lekker hoor, het nieuwe jaar bijna zonder wachten beginnen met Crush Coaster en de Tower of Terror!
Eenmaal weer op de Boiserie was het tijd om te gaan feesten. Helaas viel dat een beetje tegen. De eerste vereiste daarvoor is namelijk een leuk feestje waar je naar toe kunt en dat viel tegen. Die waren er bijna niet. Er was een groot feest in een appartement maar daar waren eigenlijk alleen maar hele dronken 18-jarige meisjes (type: Engels dus compleet van de wereld) en de aanwezige heren waren vooral heel erg gay. En dronken. Met zelf een halve fles wijn op voelde ik me er erg nuchter. En te oud. Na wat heen en weer gewandel besloot ik rond vier uur maar te gaan slapen.

Nieuwjaarsdag heb ik vooral geslapen. Rond twee uur opgestaan, rustig rustig rustig wakker geworden, samen met Marcella ons appartement schoongemaakt en rond vijf uur maar eens naar het park. Met Marcella voor het laatst genoten van de culinaire hoogstandjes (not, na twee weken was ons oordeel al weer ‘hmmm het is eetbaar, best oké dus vandaag’) in Imaginations. Vervolgens heb ik een hoekje van m’n ID afgebroken en ingeleverd en zat m’n contract er echt op. Natuurlijk nog wel weer even de Studio’s ingeweest om vlak voor sluiting nog één keer in de Tower of Terror en Rock ’n Rollercoaster te gaan, en toen was het mooi geweest. Ik ben terug gegaan naar ons appartement, heb even zitten internetten en lag rond half elf in bed. Om elf uur ging het licht uit.

Vanmorgen vroeg opgestaan, een vlekkeloze en supersnelle checkout gehad en nu zit ik dus in de RER op weg naar Parijs. Mijn trein gaat over twee uur dus in tegenstelling tot deze zomer ben ik nu mooi op tijd. Het is een raar idee dat ik nu al weer terug ga, maar ik ben er blij mee. Ik heb geluk gehad met Marcella en Martina als huisgenoten maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de (weer!) Spaanse met haar altijd aanwezige vriendje, ik wil weer in mijn eigen zachte bed liggen zonder dat ik alles hoor wat er verder gebeurt in ons appartement, met vrienden en familie in de buurt. Of ik deze zomer terug ga naar Disney weet ik nog niet, misschien een maand, maar ik heb nu in ieder geval weer genoten!